بلاگ

تمام کودکان باید نوشتن را یاد بگیرند، در حالیکه تعداد کمی از آنها در آینده روزنامه نگار، داستان نویس، و یا نویسنده های حرفه ای خواهند شد، پس دلیل یادگیری نوشتن چیست؟ سوال احمقانه ای بنظر می رسد. چرا که مردم در کارهای روزمره خود از نوشتن استفاده می کنند، مثلاً برای یک دوست پیام تبریک می فرستند، لیست خرید روزانه را می نویسند، احساسات شخصی خود را در دفتر خاطرات می نویسند و … . همچنین عمل نوشتن، افکار مردم را پرورش می دهد. آنها در هنگام نوشتن، سازماندهی، تصحیح کردن و چگونگی انعکاس ایده های خود را نیز یاد می گیرند. پس واضح است که دلایل زیادی برای یادگیری نوشتن وجود دارد. کدنویسی نیز نوعی نوشتن است که شما را قادر می سازد تا چیزهای جدیدی مانند داستان های تعاملی، گیم، انیمیشن، و شبیه سازی را “بنویسید” و همانند نوشتن معمولی، دلایل زیادی وجود دارد که کدنویسی را نیز یاد بگیرید.

اخیراً موجی از علاقمندی برای کدنویسی ایجاد شده است که بیشتر به دلیل فرصت های شغلی مرتبط با آن است. چرا که برخی از شغل های برنامه نویسی و علوم کامپیوتری به سرعت در حال رشد هستند و تقاضای نیروی انسانی برای این مشاغل بیشتر از عرضه آن است. اما در عین حال، دلایل عمیق تر و گسترده تری برای یادگیری کدنویسی وجود دارد. در حین یادگیری کدنویسی، مردم چیزهای خیلی زیادی یاد می گیرند. آنها فقط کدنویسی یاد نمی گیرند، بلکه کدنویسی می کنند تا یاد بگیرند. علاوه بر یادگیری مسائل ریاضیاتی و محاسباتی (مانند متغیرها و شرط ها)، آنها استراتژی های حل مسئله، طراحی پروژه، و راه های ارتباطی را نیز یاد می گیرند. این مهارت ها نه تنها برای افرادی که در حوزه کامپیوتر فعالیت می کنند مفید اند، بلکه برای تمامی افراد در هر سن و با هر علاقه و شغلی نیز مثمرثمر واقع خواهند شد.

در ماه می سال 2007، یک گروه تحقیقاتی در MIT Media Lab (آزمایشگاه تحقیقاتی میان رشته ای در ماساچوست) زبان برنامه نویسی Scratch و وب سایت آنلاین آن (به آدرس scratch.mit.edu) را راه اندازی کردند تا برنامه نویسی را برای تمامی افراد در دسترس و جذاب کنند. از آن زمان، جوانان (سنین 8 سال به بالا) بیش از 4.5 میلیون پروژه را در وب سایت Scratch به اشتراک گذاشته اند و هر روزه هزاران پروژه نیز به این مجموعه افزوده می شود. Scratch در مکان های مختلفی (خانه، مدرسه، آزمایشگاه، مراکز اجتماعی)، توسط افرادی در سطوح مختلف سنی (از مدارس ابتدایی تا دانشگاه)، و در رشته های بسیاری (ریاضی، علوم کامپیوتر، زبان، مطالعات اجتماعی و …) مورد استفاده قرار می گیرد.

تنوع و خلاقیت های بکار رفته در این پروژه ها اعجاب انگیز است. در وب سایت Scratch می توان داستانهای انیمیشنی، تورهای مجازی، شبیه سازی علوم، اطلاعیه خدمات عمومی، پروژه های هنرهای چندرسانه ای، خبرنامه آنلاین، آموزش تعاملی، و خیلی چیزهای دیگر پیدا کرد.

یکی از پروژه هایی که توسط دختر 12 ساله ای در Scratch انجام شده بود، یک کارت کریسمس با تصاویر کارتونی بابانوئل و گوزن های شمالی او بود. هر گوزن یک آلت موسیقی داشت که موقع کلیک بر روی آنها، هر کدام قسمتی از آهنگ “کریسمس مبارک” را می خواندند. این دختر جوان که با نام BlueSaturn در این سایت معروف است، برای تمام دوستانش لینکی از این پروژه را به عنوان هدیه روز کریسمس فرستاد.

هنگامی که BlueSaturn بر روی کارت کریسمس کار می کرد، متوجه شد که از خلق شخصیت های انیمیشنی لـ*ـذت می برد. بنابراین پروژه ای شامل یه سری از شخصیت های مختلف انیمیشنی از جمله دایناسور، اژدها، اسب پرنده ایجاد کرد. در یادداشت های مربوط به پروژه، BlueSaturn دیگران را به استفاده از این شخصیت ها تشویق کرد. او شخصیت های سفارشی را نیز مطابق درخواست کاربران ایجاد می کرد. در واقع، او یک سرویس مشاوره راه اندازی کرد. موسسین این سایت نیز هرگز تصور نمی کردند که وب سایت آنها به این روش مورد استفاده قرار گیرد.

یکی از اعضای سایت درخواست یک یوزپلنگ برای استفاده در پروژه خود در Scratch کرد، و BlueSaturn انیمیشنی از یک یوزپلنگ بر طبق ویدئویی که در سایت نشنال جئوگرافیک دیده بود، ایجاد کرد. برای یکی دیگر از اعضای سایت، او یک پرنده ایجاد کرد و آموزش مرحله به مرحله ایجاد آن را نیز نوشت.

BlueSaturn در سایت معروف شد و درخواست هایی برای پیوستن به تیم های همکاری دریافت کرد. در یکی از این تیم ها، BlueSaturn با چهار نفر دیگر از کشورهای مختلف برای ایجاد گیم ماجراجویی حرفه ای همکاری می کرد. BlueSaturn شخصیت های انیمیشنی را ایجاد می کرد در حالیکه اعضای دیگر سناریوی گیم، موسیقی و افکت های صوتی، و طراحی پس زمینه را انجام می داند.

در فرآیند انجام این پروژه ها، BlueSaturn قطعاً مهارت های برنامه نویسی را یاد می گرفت ولی در کنار آن خیلی چیزهای دیگر را نیز یاد گرفت. او آموخت که چگونه یک مسئله پیچیده را به بخش های ساده تر تقسیم کند، چگونه طرح خود را بارها و بارها اصلاح کند، چگونه باگ ها را شناسایی و رفع کند، چگونه با دیگران همکاری و مشارکت کند، و چگونه در برابر چالش ها استقامت کند.

اعضای فعال وب سایت Scratch یاد گرفتند درباره خودشان متفاوت فکر کنند. آنها خود را به عنوان سازندگان و طراحان باور کردند که می توانند چیزهایی را ایجاد کنند و خودشان را از طریق رسانه دیجیتالی مطرح کنند، و نه اینکه فقط جستجو کنند، چت کنند، و گیم بازی کنند. در حالیکه بسیاری از افراد می توانند رسانه دیجیتالی را بخوانند، افرادی که در Scratch فعالیت می کنند می توانند رسانه دیجیتالی را بنویسند و در جامعه دیجیتالی امروز سهیم باشند.

آقای میشل رسنیک -مدیر پروژه زبان برنامه نویسی اسکرچ در دانشگاه ام آی تی- اعتقاد دارد که هرکس در عصر حاضر برنامه نویسی بلد نباشد، بی سواد است. به اعتقاد وی،‌ کودکان عصر فناوری کودکانی نیستند که بتوانند ایمیل ارسال کنند، اپلیکیشن نصب کنند و چت کنند بلکه کودکان واقعی عصر فناوری کودکانی هستند که بتوانند با سیستم ها، گجت ها و پلتفرم های مختلف صحبت کنند و آنچه مسلم است این که روش صحبت کردن با چنین سیستم هایی، یادگیری اصول برنامه نویسی است. — > آموزش برنامه نویسی اپلیکیشن

خوب این اولین پست و متنیه که مینویسم. سعی میکنم کوتاه باشه که حوصله خوندشو داشته باشی.

خوب ما برنامه نویس ها به سلامت جسم و روانمون با توجه به این که مدتی در روز (بستگی به فرد داره ) مشغول کد زدن هستیم اهمیت میدیم ؟

ایا برنامه نویسی که ذاتش پشت سیستم نشستن(به مدت مدید) هست باعث تاثیر منفی روی روابط اجتماعیتون نشده ؟

بهتر نیس زمان مشخصی برای کار داشته باشیم تا جنبه های دیگه از زندگی رو هم تجربه کنیم (سفر ، ورزش کردن ، قدم زدن همراه با هندزفری در یک روز پاییزی :))) )

اگه واقع بین باشیم من فکر میکنم اکثرمون با توجه به حجم کار یا استرس ناشی از اون این موضوعات رو فراموش میکنیم یا حتی دیگه دچارش شدیم یا شایدم اصلا مشکلی نداریم با این موضوع که مخاطبم این افراد نیست .(چون خیلیا هستن که با این موضوعاتی که گفتم مشکل ندارن و خوب خوشبحالشون)

خوب چیزی که مشخصه اینه که ما انسان ها معمولا تا چیزیو از دست ندیم قدرشو نمیدونیم .سلامتی جسم و به طبع اون سلامت روان هم از این موضوع جدا نیست .(برنامه نویس و غیربرنامه نویسم نمیشناسه)

برنامه نویسی شغل خطرناکی نیست اما هستن برنامه نویسایی(و مشاغل دیگری که پشت کامپیوتر هستن) که به مرور زمان دچار مشکلات جسمی شدن . و جالبه که اغلب نگران کدها هستیم تا سلامتیمون.خوب دیگه بریم سره اصل مطلب :

نامبر 1 : (روابط اجتماعی ) (اگه بیش از حد درونگرایی نمیخواد این قسمت و بخونی )

خوب این موضوع بنظرم یه موضوع بسیار حساسه. ببینید برنامه نویسی همونطور که میدونید نیازمنده اینه که مدت زمان تقریبا زیادیو پشت سیستم باشید و اگه نتونید مدیریت کنید قطعا روی جنبه های دیگه ای از زندگیتون هم تاثیر میزاره . یکی از اون ها باعث میشه سطح روابطتون به دلیل حل شدن تو دنیای کد پایین بیاد. این واسه یه سری افراد مشکل نیست اما واسه بعضی یه مشکل حساب میشه . پس سعی کنیم با یه برنامه درست روزانه هم به کدزنی برسیم هم به روابط اجتماعیمون که اگه دیر بجنبیم باعث انزوا و مشکلاتی نظیر افسردگی میشه .من خودم ادم درونگرایی هستم اما گاهیی اوقات میگم نه برو بیرون یکم حالت عوض شه.

/*******************************************************************************/

نامبر 2 🙁 به خودت استراحت بده ) :

وقفه کوتاه و استراحت در حین کار بسیار مهمه . نوشتن یک برنامه در طول روز (روی کاغذ) قطعا فرصتی رو ایجاد میکنه که هر یک ساعت تا 75 دقیقه استراحتی ده یا پانزده دقیقه ای رو به خودت بدی . این جوری هم به چشم ها استراحت میدیم و هم مغز ریکاوری میشه برای راند بعدی .حالا اگه 3 4 ساعت پشت سیستم بکوب بشینیم چی میشه ؟

جریان خون محدود به قسمت های خاصی از بدن در اون بازه زمانی میشه ،چاقی ، فشار خون بالا و از همه بدتر =>

(bad body posture)

/****************************************************************************/

نامبر 3 : (اعتیاد به کافیین ):

همونطور که بهتر از من میدونید کافِـــــــــــــــیین یه محرک طبیعیه که بیشتر در چای و قهوه و نوشیدنی های انرژی زا هست . باعث تحریک مغز و سیستم عصبی مرکزی میشود و میتواند سطح تمرکز و در نتیجه بهره وری رو بالا ببره .با توجه به انرژی اضافی که فراهم می کند ، این امر باعث می شود که افراد به نوشیدن زیاد کافئین معتاد شوند. اما این کارآیی محرک را از بین می برد زیرا بدن می تواند با آن سازگار شود و سپس دیگر مؤثر واقع نمی شود. ( من که پایه قهوم اونم تو خوده کافه ترجیحا لمیز).

حالا مصرف بیش از حدش چیکار میکنه با بدن :

—باعث تغییر تو الگوی خواب میشه .

–اضطراب و بی قراری

–سعی کنیم بیشتر از 3 لیوان در روز نشه .

/******************************************************************************************/

نامبر 4 : درد کمر و گردن :

ماهیت کار یک برنامه نویس شامل نشستن در مقابل سیستم رایانه ای برای مدت زمان طولانی است. نشستن برای ساعات طولانی علت اصلی درد کمر و گردن است. این مشکل میتونه به مرور باعث کاهش سطح بهروه وری بشه .خوب چه کنیم ؟

—–کشش در فواصل منظم

—–از داشتن ویتامین D و کلسیم در رژیم خودتون اطمینان داشته باشید .

—–نحوه نشستن .

/**********************************************************************************************/

نامبر 5 : (مدیریت استرس )

خوب یه استرس هست بهش میگن استرس کامپیوتری که برای برنامه نویسا یه اتفاق ثابته .

چون کدی که می نویسید احتمالاً در اولین تلاش درست کار نخواهد کرد. این می تواند باعث کاهش بهره‌وری بشه .
برنامه نویسی پره از شکست (اما پیروزی های شیرین) .همش با چالش های مختلف سروکار داریم .یه مسیره مشخص نیست. مسیری که من برای حل موضوع میرم با مسیره افراده دیگه متفاوته اما همشون یه نتیجه داره . اگه چالش پذیر نباشیم و پر حوصله و اگه تو این مسیر تمرین نکنیم و ذهنمون رو اماده ی تحقیق نکنیم . اگه سماجت نداشته باشیم ائن موقع است که برنامه نویسی واسمون میشه شغل خطرناک. باید هواسمون باشه که یه ( ; ) نذاشتن نباید خیلی عصبیمون کنه :)))))).

خوب فک کنم گفتم میخوام کوتاه بنویسم .مطالب دیگری هم هستن مثله شب بیداری که به شدت میتونه صدمه بزنه و تایم خواب و ورزش نکردن و …..

حالا که اومدم نیمه خالیه لیوان و دیدم تو پست بعدی قطعا راجبه خوبیای برنامه نویسی هم میگم که زیادن .

حالا بنظرتون چه چیزای دیگه میتونه برنامه نویسیو خطرناک کنه برای هر فرد ؟ 😉